1967-1991 yılları arasında Sovyetler Birliği’nin tek reklam ajansı, binlerce reklam üretti. Yayımlanan reklamlar, devlete ait şirketlerin üretmediği ve üretmeye de niyetinin olmadığı ürünleri tanıtıyordu.
Sıcak hava duşları, çift katmanlı klozet kapakları, kıyılmış tavuklar… En az 6000 reklam yapılmıştı. Böyle bir şeyin amacı ne olabilirdi ki? Anlatalım.
Aslında sebebi komünizm.
Tüketici odaklı kapitalist bir toplumda reklam, insanların rakiplerin ürünleri yerine sizin ürününüzü satın almasını sağlamakla ilgilidir ancak komünist sistemde rekabet olmadığından televizyon reklamlarının amacı kıtlığı yaşamaya alışmış bir nüfusa bolluk öyküsü izletmektir.
İşte Sovyetler Birliği de bu sebeple, olmayan binlerce lüks ürünün reklamını yapmıştı. Sonuçta ürünler gerçek olsaydı bile kıtlığın yaygın olduğu bir ülkede zaten satılamazdı. Bu yüzden reklamların işe yarayıp yaramadığı kimsenin umrunda değildi.
İnsanlar, bu reklamlarla iyi hissetti.
Reklamların kalitesinin de herhangi bir önemi yoktu. Reklamlar, Sovyet halkını kilometrelerce uzunluktaki benzin kuyruklarından, bomboş süpermarket raflarından birkaç dakikalığına da olsa uzaklaştırıyordu. Dünyaları; güneşin parladığı, güzel bir müziğin olduğu bir atmosferle değişiyordu.
Sosyal Demokrat Parti üyesi Hardi Volmer ise bu reklamlarla ilgili şunları söylemişti: “Sovyetler’de her şey için sabit bir değer bulunuyordu. Geriye kalan her şey, gerçek olması planlanan sayılara göre ayarlanıyordu. Dolayısıyla Her Sovyet şirketi, bütçesinin %1’ini reklama harcamak zorunda kaldı.”
İlginizi çekebilecek diğer içeriklerimiz:
